|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตายแล้วฟื้น ของนายมี บ้านดอนเต็ง
บอกเล่าโดย พระครูสุวรรณปัญญาคม
พระยามัจจุราชเขามาเก็บมนุษย์ เขามาเก็บ ๒ ชุด ชุดที่หนึ่งเขาเปิดบัญชีตรวจดูกรรมของมนุษย์ เขาก็วางยาสั่งตามกรรมที่มนุษย์ทำเอาไว้ มนุษย์ถูกยาสั่งก็ล้มป่วยลงและทรุดลงไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็ต้องตาย ผู้ดื่มสุรามาก เขาก็มาวางยาสั่งให้เป็นโรคมะเร็งกินตับ ผู้สูบบุหรี่มากเขาก็มาวางยาสั่งให้เป็นโรคมะเร็งกินปอด เป็นวัณโรคกินปอด ผู้ทำแท้งหรือกินยาตกลูก เขาก็มาวางยาสั่งให้เป็นมะเร็งมดลูกบ้าง เป็นมะเร็งเต้านมบ้าง ผู้ทุบหัวปลา เขาก็มาวางยาสั่งให้เป็นโรคปวดหัวตายบ้าง
ความดันสูงตายบ้าง ผู้หักขากบขาเขียด เขาก็มาวางยาสั่งให้เป็นโรคปวดขาบ้าง มะเร็งกินกระดูกบ้าง เมื่อมนุษย์หมดอายุขัย หมดสัญญาเช่าเรือนคือร่างกายนี้แล้ว พระยามัจจุราชชุดที่สอง เขาก็มาเก็บคนเราที่เรียกว่าตาย
นายมี บ้านดอนเต็ง ได้ไปธุระกับพระครูสุวรรณปัญญาคมที่ตลาด อ.พล จ.ขอนแก่น พระครูท่านมีธุระไปซื้อฝาโอ่งแดง นายมีขอยืมปัจจัยพระครูท่านไปรับประทานอาหาร ๒๐ บาท แต่นายมีไม่ได้เอาไปรับประทานอาหาร เอาปัจจัยไปซื้อหวยใต้ดิน เสร็จธุระแล้วก็กลับ
อยู่ต่อมาอีกหลายปี นายมีป่วยและทรุดลงไปเรื่อยๆ แสดงว่าถูกยาสั่งของพระยามัจจุราชแน่ๆ ในที่สุดนายมีก็ตาย กายทิพย์ก็เคลื่อนออกจากร่างไป คณะยมทูตมารับตัวไปสู่ศาลากลาง นายบัญชีเปิดบัญชีสอบสวน ดู ปรากฏว่า ในบัญชี นายมีเป็นหนี้พระครูสุวรรณปัญญาคม ๒๐ บาท นายบัญชีสั่งให้ยมทูตพานายมีกลับ สั่งให้เอาปัจจัย ๒๐ บาท ไปใช้หนี้พระเสียก่อน ยมทูตพานายมีกลับเข้าร่างเดิม ฟื้นขึ้นมาให้ญาติใส่รถเข็นนำมาวัด ญาติช่วยกันประคองขึ้นมาบนกุฏิ เอาปัจจัย ๒๐ บาท มาใช้หนี้พระครูสุวรรณปัญญาคม หลวงพ่อท่านไม่เอา เขาก็ไม่ยอม “นายบัญชีเขาสั่งให้ผมกลับมาใช้หนี้พระเสียก่อน” เมื่อนายมีเอาปัจจัยมาใช้หนี้พระแล้วกลับไป ไม่ถึง ๓ ชั่วโมง นายมีก็ตายไปไม่กลับฟื้นขึ้นมาอีก
คนที่คดโกงทรัพย์ของผู้อื่น จะต้องเกิดมาเป็นวัวเป็นควายให้เขาไถไร่ไถนาอีกหลายแสนชาติ พ้นจากกรรมใช้หนี้ด้วยแรงงานแล้ว เศษวิบากยังไม่สิ้น ก็มาเกิดเป็นขี้ข้าม้าคอกอีกหลายแสนชาติ จน กว่าจะหมดหนี้กรรม คนเราทำอย่างไรได้ เป็นหนี้เขา เมื่อไม่ได้ใช้หนี้ด้วยเงินก็ต้องใช้หนี้ด้วยแรงงาน จนกว่าจะสิ้นกรรม
มัจจุราช นายเรา เขาเอาแน่
เว้นเสียแต่ เร็วช้า อย่าสงสัย
วันคืน เดือนดับ ลาลับไป
เราก็ใกล้ ป่าช้า มาทุกวัน
|
|
