อยุธยาไม่สิ้นคนดี

มีใคร ๆ เขามาถามว่า "เมืองไทยเราจะอยู่รอดไหม" ก็เลยบอกว่า "ไปถามผู้บริหารประเทศชาติ" หลวงพ่อคิดว่าจะอยู่รอดเมืองไทยเราถึงจะเป็นอย่างไรมันก็ไม่ถึงกับต่างประเทศบางประเทศที่เขาเป็นในปัจจุบัน คนไทยเราโดยปกติธรรมดานี่เวลาบ้านเมืองปกติ บางทีก็คล้ายกับว่าจะไม่สามัคคีกลมเกลียว บ้านอยู่ติดกันมองข้ามกำแพงบ้านเกิดทะเลาะกันแล้ว แต่เวลาบ้านเมืองเกิดวิกฤติการณ์ขึ้นมา ถึงคราวบ้านเมืองจะล่มจมคนไทยจะเกาะกันเป็นกลุ่มแน่นหนามั่นคง หลวงพ่อว่าที่บรรพบุรุษท่านพูดเป็นคำขวัญว่า อยุธยาไม่เคยสิ้นคนดี คำพูดของบรรพบุรุษของเราคำนี้มันเป็นอมตะ พอถึงคราวจะล่มจม มันจะมีคนดีขึ้นมา มารื้อฟื้นของดี ๆ ของเราคืนมา เวลานี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็กำลังรื้อฟื้นแผ่นดิน ไร่นาผสมผสานของพระองค์นั่นแหละดีที่สุด มันเลี้ยงเรามาตั้งแต่ปู่ย่าตายาย เกษตรกรรมประจำครอบครัว ทำนา ทำสวน เลี้ยงสัตว์

สมัยที่หลวงพ่อเป็นเด็ก กำลังหนุ่มแน่น เป็นลูกชาวนา ทำไร่ทำนา ถึงปีมาเราทำนากันทุกปี เวลาว่างไปทำสวน ปลูกผักปลูกหญ้า บางทีไร่นามีสระเลี้ยงปูเลี้ยงปลา เวลาน้ำหลากมามาก เราจับปูจับปลา ทำกะปิ ทำปลาร้า ทำน้ำปลา ในสวนเราก็มีผักมีหญ้า เครื่องครัวเครื่องอยู่เครื่องกินของเรามีพร้อมหมด ในเมื่อเรามีสิ่งเหล่านี้ เราจะไปเดือดร้อนอะไร เวลาหิวมา เราก็มองเห็นข้าวเปลือกอยู่ในยุ้งในฉาง เราก็ตักเอามาตำมาซ้อม มานึ่งมาหุง กับไม่มี มองลงไปใต้ถุนบ้านก็มีเล้าเป็ดเล้าไก่ มองไปในสวนก็มีผักมีหญ้า มีพริกมีมะเขือพร้อมบริบูรณ์หมด ในเมื่อเรามีทุกสิ่งทุกอย่างนี้ เราจะไปเดือดร้อนอะไร ทีนี้คนทำไร่ทำนามีข้าวเปลือก คนทำราชการ ไม่ได้ค้าขาย ไม่ได้ทำไร่ทำนา ก็อาศัยพวกชาวไร่ชาวนาเอาข้าวมาขาย มันก็จุนเจือมาอยู่ได้ตั้งแต่หลายชั่วอายุคนแล้วเพราะอาศัยเกษตรกรรมประจำครอบครัว อุตสาหกรรมประจำครอบครัว อาหารเราผลิตเองได้ เครื่องอุปโภค เครื่องนุ่งห่มเราทำเอาเองได้

อันนี้มันเป็นเรื่องของเกษตรกรรมประจำครอบครัว อย่าลืมว่าเกษตรกรรมจะเป็นผู้ครองโลก สมัยปัจจุบันนี้ วัตถุดิบในป่าในดงมันร่อยหลอลงไปและหมดไปทุกที โรงงานอุตสาหกรรมเชิญสร้างลงไป ถ้าพืชเกษตรไม่มีป้อนโรงงาน โรงงานก็อยู่ไม่ได้