|
องค์ราชันดำ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรทะเลใต้ ตอนที่ 2 
ในตอนที่แล้วผู้เขียนได้กล่าวถึงการรอคอยขององค์จตุคามรามเทพเพื่อมาพบกับท่านพลตำรวจโท สรรเพชญ ธรรมาธิกุลและขอให้สร้างหลักเมืองนครศรีธรรมราชหรืออีกนัยหนึ่งก็คือการรอฤกษ์ยามที่เหมาะสม รอคนที่เหมาะสมเพราะการสร้างหลักเมืองคือการกำหนดชะตาของเมืองถ้าฤกษ์เวลาดีก็จะทำให้บ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองอุดมสมบูรณ์ ประชาชนอยู่ดีกินดี มีความสุข การรอคนสร้างทีเหมาะสมก็เป็นสิ่งสำคัญ เพราะงานสร้างหลักเมืองไม่ใช่งานธรรมดาจำเป็นต้องได้คนที่มีอำนาจบารมีในตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสร้างเพื่อแก้อาถรรพ์คำสาปจะต้องผจญกับมารที่เป็นมนุษย์และมารที่มองไม่เห็น
ทีนี้ท่านผู้อ่านคงสงสัยว่าแล้วทำไมต้องเป็นเมืองนครศรีธรรมราช ทำไมไม่เป็นจังหวัดอื่นที่มีอยู่ในภาคใต้ ภาคกลาง หรือภาคเหนือ เรื่องนี้มีคำอธิบายครับ แต่การอธิบายของผู้เขียนคงจะไปขัดแย้งกับความเห็นของนักประวัติศาสตร์จำนวนมากที่ไม่เคยให้ความสำคัญกับดินแดนในแถบภาคใต้หรือเชื่อว่าดินแดนแถบนี้เคยเจริญรุ่งเรืองมาก่อนใคทั้งๆที่มีหลักฐานบันทึกอย่างมากมายจากประเทศที่มีการติดต่อค้าขายและติดต่อกันทางด้านการเมือง วัฒนธรรรมทั้งจีน อาหรับ และลังกานอกจากนี้ยังมีหลักฐานทางด้านปฏิมากรรมที่ยอมรับกันว่าเก่าแก่ที่สุดในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ได้แก่เทวรูปที่ค้นพบที่อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ซึ่งแต่เดิมเป็นส่วนหนึ่งชองนครศรีธรรมราช จะหย่อนไปนิดก็ตรงหลักฐาน ทางด้านสถาปัตยกรรมซึ่งไม่มีหลงเหลือให้ศึกษาและใช้เป็นหลักฐาน แต่ก็ไม่ได้ต่างไปจากภาคอื่น ๆ ของประเทศไทยทีไม่มีหลักฐานทางด้านสถาปัตยกรรม ที่เก่ากว่าพุทธศตวรรษที่10 เช่นกัน ส่วนในอนาคต ไม่แน่นะครับดินแดนบริเวณนี้อาจมีหลักฐานทางด้านนี้ถูกค้นพบให้เราได้เห็นกัน สิ่งที่ผู้เขียนพูดถึงนี้คือสิ่งทีองคคามรามเทพได้บอกกล่าวไว้ ซึ่งผู้เขียนเชื่อว่าเราจะต้องได้เห็นจริงๆ
โดยส่วนตัวผู้เขียนมีความสนใจและศึกษาเรื่องประวัติศาสตร์มาบ้าง มีความเชื่อว่าดินแดนในแถบภาคใต้เคยเจริญรุ่งเรืองมาก่อนใคร ยิ่งเมื่อได้ฟังคำอธิบายและหลักฐานอ้างอิงจาก ท่านผู้บัญชาการสรรเพชญ ยิ่งเกิดความมั่นใจมากขึ้น แต่ถ้าจะนำมากล่าวถึงอย่างละเอียดเกรงว่าจะยืดยาวมากเกินไป เดี๋ยวกลายเป็นการเขียนเรื่องประวัติศาสตร์ จึงรวบรัดตัดตอนว่า เมืองนครศรีธรรมราชดินแดนอันเก่าแก่มีความเจริญรุ่งเรืองมากเป็นศูนย์กลางการค้าสำคัญแห่งหนึ่งของโลก มีอิทธิพลครอบคลุมเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ จนกระทั่งภายหลังถูกยึดครอง และต้องคำสาปในที่สุด
ศาลหลักเมืองนครศรีธรรมราช
รายละเอียดเรื่องการถูกสาปเป็นอย่างไร ผู้เขียนขอคัดเอาบางตอนของเรื่องกรุงศรีธรรมโศกถูกสาปจริงหรือ ซึ่งเขียนโดย พลตำรวจโท สรรเพชญ ธรรมาธิกุล มาลงให้ท่านผู้อ่านทราบเพื่อ ความเข้าใจที่ชัดเจนดังนี้
“ พญาจันทรภาณุผู้น้องไปเป็นพระยาแทน พญาจันทรภาณุเป็นพระยาอยู่ได้ 7 ปี เกิดไข้ยมบนลงทั้งเมืองคนตายวินาศประลัย พญาจันทรภาณุ พญาพงศาสุราหะ อนุชา และพระมหาเถรสัจจานุเทพกับครอบครัวลงเรือหนีไข้ยมบน ไข้ก็ตามลงเรือ พญา และลูกเมีย ตายสิ ้น พระมหาเถรสัจจานุเทพก็ตาย เมืองนครทิ้งร้างเป็นป่ารังโรมอยู่หึงนาน ”
เมื่อนำหลักฐานเหล่านี้มาประมวลเข้ากับเรื่องราวการบูรณปฏิสังขรณ์พระมหาธาตุเจดีย์ ดังมีรายละเอียดอยู่ในหนังสือ ตำนานพระธาตุเมืองนครศรีธรรมราช ก็ทำให้ทราบว่าหลังจากกรุงศรีธรรมโศก เมืองหลวงของอาณาจักรศรีวิชัย ซึ่งเคยมีอำนาจยิ่งใหญ่อยู่ในน่านน้ำทะเลใต้ ล่มสลายถูกทิ้งร้างจมอยู่กลางป่ารังโรมอยู่เป็นเวลานาน ท้าวอู่ทองแห่งอาณาจักรศรีอโยธยา ได้ฉวยโอกาสยกพลมาครอบครองดินแดนของพวกศรีวิชัยในแหลมทอง ผนวกเข้ารวมอยู่ในอาณาจักรของพระองค์ แล้วทรงโปรดให้พระบรมวงศานุวงศ์พระนามว่า “พระศรีมหาราชา” และ “นายศรีทูน” เป็นผู้ปกครองบ้านเมืองโดยตั้งศูนย์กลางอำนาจอยู่ที่บ้านลานสะกา ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ขององค์พระบรมธาตุ ประมาณ 2กิโลเมตร
เป็นไปได้หรือไม่ว่า หลังจากพระเจ้าจันทรภาณุเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ กรุงตามพรลิงค์ ทรงเฉลิม พระนามว่า พระเจ้ากรุงศรีธรรมโศกราช ในขณะนั้นพวกชนชาติไทยที่ตั้งมั่นอยู่ที่ตั้งมั่นอยู่ที่ พระนครพริบพรีเริ่มมีความเข้มแข็งแกร่งกล้า รวบรวมนครรัฐในแถบที่ลุ่มภาคกลาง รวมตัวกันก่อตั้งเป็นอาณาจักรขึ้นใหม่ต่อจากนั้นได้ย้ายศูนย์กลางอำนาจขึ้นไปตั้งใหม่ที่เมืองอโยธยา ติดต่อสัมพันธ์กับกษัตริย์ลังกาเชื้อสายสิงหล ซึ่งตั้งบ้านเมืองอยู่ทางตอนใต้ของเกาะลังกา มีกรุงทัมพะเทนิยะ เป็นเมืองหลวง ดำเนินนโยบายทางการเมือง หนุนหลังให้กองทัพสิงหลบุกขึ้นไปโจมตีพวกศรีวิชัยที่กรุงโปโลนนะรุวะ จึงเป็น
เหตุให้พระเจ้าจันทรภาณุ ศรีธรรมราช เสด็จยกกองทัพไปโจมตีแก้แค้นถึง 2 ครั้ง 2 ครา สูญเสียผู้คนและทรัพย์สินไปไม่น้อยกองทัพเรือกรุงศรีธรรมโศกจึงอ่อนเปลี้ยลงตามลำดับยิ่งต้องทำสงครามรบพุ่งกับพวกชาวไทยที่แผ่ขยายอำนาจลงไปยึดครองบ้านเมืองจนถึงอำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ด้วยแล้ว กองทัพนครศรีธรรมราชยิ่งอ่อนแอลง ตำนานเมืองนครศรีธรรมราชจึงกล่าวว่าการทำสงครามกันระหว่างพระเจ้ากรุงศรีธรรมโศก กับ พระเจ้าอู่ทองไม่มีฝ่ายใดแพ้ ชนะ ในที่สุดตกลงทำสัญญาสันติภาพ หลั่งน้ำทักษิโณทกอธิษฐานเป็นพระญาติวงศ์กันสืบไป
ความพยายามปะติดปะต่อหลักฐานเท่าที่มีอยู่ตามแนวทางดังกล่าวนี้ น่าเชื่อว่าการทำสงครามระหว่างพญาศรีธรรมโศกราช กับ ท้าวอู่ทอง น่าจะเกิดขึ้นในราวต้นพุทธศตวรรษที่18 ครั้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึกกันแล้ว พระเจ้าศรีธรรมโศกราช หรือ พระเจ้าจันทรภาณุศรีธรรมโศกราช คงครองราชสมบัติสืบต่อมาไม่นานก็สวรรคต ไม่มีหลักฐานว่าพระองค์ทรงมีพระราชโอรสหรือพระราชธิดาบ้างหรือไม่ หรือเกิดปัญหาแย่งชิงราชบัลลังก์กันอย่างไร คงทราบเรื่องราวจากตำนานเมืองนครแต่เพียงว่า ภายหลังจากฟื้นฟูบูรณาการกรุงศรีธรรมโศก และพระมหาธาตุเจดีย์ขึ้นใหม่ จึงได้ย้ายลงมาสร้างเมืองพระเวียงเป็นราขธานีของแคว้นนครศีรธรรมราช ตำนานกล่าวว่าพระศรีมหาราชาและพระสงฆ์ดำเนินการฟื้นฟูบูรณาการ
กรุงศรีธรรมโศกและพระมหาธาตุเจดีย์ยังไม่ทันเสร็จสิ้นก็ถึงแก่อนิจกรรม พระเจ้ากรุงศรีอโยธยา ทรงโปรดแต่งตั้งให้นายศรีทูน เป็นเจ้าเมืองนครศรีมหาราชโศกราช เลื่อนบรรดาศักดิ์ขึ้นเป็นขุนอินทารา และพระศรีมหาราชา ตามลำดับ ในสมัยพระศรีมหาราชาศรีทูนนี่เองที่การฟื้นฟูบูรณาการกรุงศรีธรรมโศกและพระมหาธาตุเจดีย์สำเร็จเรียบร้อยบริบูรณ์ตำนานพื่นเมืองจึงยกย่องพระศรีมหาราชาศรีทูนว่าพระจ้าศรีธรรมโศกราชบ้าง พระศรีอรหันต์จักรีบ้างแต่การค้นพบจดหมายเหตุปูมโหร ที่จดบันทึกไว้ว่า เมืองนครศรีธรรมราชสถาปนาขึ้น ณ วันพฤหัส แรม 12 ค่ำ เดือน 3 ปีเถาะ จุลศักราาช 649 ตรงกับ พ.ศ. 1830 ทางสุริยคติ
ถือได้ว่าเป็นหลักฐานสำคัญอันเป็นความลับของแผ่นดินที่บ่งบอกให้ทราบแน่นอนว่า ใครสาปกรุงศรีธรรมโศก บางท่านอาจสงสัยว่าเป็นได้อย่างไร มีเหตุผลอะไรทำให้คิดเช่นนั้น เพราะผู้คนส่วนใหญ่สำคัญผิดคิดว่า คำสาป เป็นคำแช่งขักหักกระดูก ด้วยความอาฆาตมาดร้าย ใช้ถ้อยคำหยาบคาย หรือกระทำด้วยมนตราอาคมที่เรียกกันว่ามนต์ดำ หรือวิชาไสยศาสตร์ประเภทพ่อมดหมอผี แต่ในความเป็นจริงนั้น ถ้าท่านศึกษาวิชาโหราศาสตร์เพียงระดับ งูๆปลาๆ เมื่อเห็นรูปดวงชะตาเมืองนครศรีธรรมราช ในจดหมายเหตุปูมโหร ก็สามารถรู้ได้ทันทีว่าร้ายกาจ น่ากลัวขนาดไหน ใครก็ตามถ้าถือกำเนิดมาในฤกษ์ยาม และดวงดาวปรากฏในดวงชะตาอย่างนี้ ควรจะตายเสียตั้งแต่เกิดจะดีกว่าต้องทนทุกข์ทรมาน รับเวรกรรมอย่างหนักหนาสาหัสไปจนกว่าจะตาย ในที่นี้จะไม่บอกกล่าวถึงรายละเอียด เพราะจะทำให้ยาวความจนเกินไป แ ต่ใคร่หยิบยกคำโคลงพยากรณ์ ซึ่งโหราจารย์ผูกไว้ให้ทราบถึงความอาภัพอับโชค เกี่ยวกับผู้มีดวงชะตาแตกร้าวว่าช้ำชอกขนาดไหน ตามกฎเกณฑ์วิชาโหราศาสตร์ กำหนดไว้เป็นสูตรสำเร็จ ความว่า
ระวิภุมกะทั้ง โสรา
ปัญจแก่ลัคนา พุธเก้า
จันทร์กับชีวา เป็นแปด
ศุกร์เจ็ดอาจารย์เจ้า ว่าร้อนนิรันดร์
เหรียญจตุคามรามเทพ
ตามหลักวิชาโหราศาสตร์ ดวงชะตาบุคคลใด มีดาวอาทิตย์ ดาวอังคาร ตั้งอยู่ในภพที่ 5 ของลัคนากำเนิดบุคคลนั้นก็จะประสบทุกข์ยากเดือดร้อนอันเกิดมาจากลูกหลานไม่เอาไหน ทำลายล้างผลาญทุกสิ่งทุกอย่างให้ร่อยหรอและพินาศไปในที่สุด ไม่มีทุกข์ใดในโลกนี้จะทุกข์หนักเท่ากับทุกข์ในเรื่องลูกเต้าเผ่าพันธ์ นอกจากนั้นถ้าดาวพระศุกร์อยู่ในภพที่ 7 ย่อมประสบทุกข์ร้อนจากครอบครัว คนรัก หุ้นส่วนที่ร่วมงานทรยศหักหลังเรียกว่าเจ็บปวด ทุกช์ทรมานไปจนกว่าจะตาย ถือว่าเป็นเวรกรรมแม้จะแนะนำให้ไปบวชก็ไม่ทราบว่าจะหลีกหนีความเจ็บปวด ความระทมขมขื่นไปได้อย่างไร อันเป็นกฏเกณฑ์ของรูปดวงชะตาช้ำจะเห็นได้ว่าเมืองนครศรีธรรมราชในจดหมายเหตุปูมโหร
เข้าข่ายเคราะห์ร้ายดังกล่าวนี้ถึง 2 ประการคือดาวดังคารเป็น 5 ดาวพระศุกร์เป็น 7 มันถึงร้อนรน อยู่ชั่วนิรันดร
นอกเหนือจากเกณฑ์ดวงชะตาช้ำแล้ว โหราจารย์จึงกล่าวถึงความอาภัพอับโชคที่สุดร้ายแรงเหลือเกินจนไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร แต่ในภาษาวิชาการเรียกว่า เกณฑ์ภินทุบาศว์ ความว่า
เสาร์ เพ่งเล็งลัคน์แล้ อสุรา
ภุมเมคาร์อัษฎา ว่าไว้
จันทร์ สิบเอ็ดแก่รา หูเล่า
อาภัพอัปภาคให้ โทษแท้ประเหินหิน
บุคคลใดเกิดมาอย่างนี้ก็ต้องทำใจว่าเป็นเวรกรรมแต่ชาติปางก่อน ยอมรับความผิดหวังทุกสิ่งทุกอย่างไม่ปรารถนาความสวัสดีมีโชคอะไรกับเขา เพียงแต่อยู่ไปให้หมดสิ้นเวรกรรมก็พอใจแล้ว แต่การกำหนดรูปดวงชะตาเมือง คนเราสามารถทำขึ้นเองและเลือกเอาจะให้ดีอย่างไรก็ได้ ส่วนใหญ่ทำขึ้นเพื่อให้บ้านเมืองมีความร่มเย็นเป็นสุข ประชาชนประกอบอาชีพการงานรุ่งเรืองไพบูลย์ ปราศจากการรุกรานเบียดเบียนของศัตรู มั่งคั่งร่ำรวยและมีอำนาจ
แต่เหตุไฉนดวงชะตาเมืองนครศรีธรรมราช จึงมีดาวพระเสาร์ทำมุมเล็งลัคนาร่วมกับดาวพระศุกร์ อย่างนี้ไม่เรียกว่าวางยา หรือ ต้องคำสาปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร
เหรียญจตุคามรามเทพ
การวางรูปดวงชะตาเมืองนครศรีธรรมราชให้ต้องเกณฑ์ภินทุบาทว์ ดังที่กล่าวโดยย่อพอป็นแนวทางสำหรับผู้มีความรู้ในวิชาโหราศาสตร์ช่วยกันพิจารณาว่าจริงหรือไม่ เชื่อว่าคงไม่วางรูปดวงชะตาไว้แต่เพียงในจดหมายเหตุปูมโหรเท่านั้นแต่น่าจะมีการสร้างเสาหลักเมืองศาลหลักเมืองด้วยวิธีการโบราณพร้อมกับประกอบพิธีกรรมสาปส่ง ตามหลักไสยศาตร์เพื่อบังคับให้เกิดผลตามเจตนารมย์ของผู้มีอำนาจ เท่าที่พยายามสืบสวนค้นหาร่องรอย พบหลักฐานว่าพระเสื้อเมือง
เดิมเคยตั้งอยู่บริเวณหอนาฬิกา ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของศาลากลางจังหวัด แสดงว่าสถานที่แห่งนั้นน่าจะเคยเป็นที่ตั้งศาลหลักเมืองเก่าของกรุงศรีธรรมโศก ซึ่งสถาปนาขึ้นในปี พ.ศ. 1830 เท็จจริงอย่างไรเป็นหน้าที่ของกรมศิลปากรจะต้องดำเนินการขุดค้นเพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงว่าถูกหรือผิดอย่างไร
แต่จะเป็นเหตุบังเอิญหรือว่าฟ้าดินบันดาลให้เป็นไป หรือว่าถึงเวลาที่อาถรรพ์คำสาปจะเสื่อมสลายลูกหลานชาวกรุงศรีธรรมโศก พากเพียรศึกษาค้นคว้าวิชาโหราศาสตร์ของบรรพบุรุษ สืบสวนทวนความ ประวัติความเป็นมาของชาวศรีวิชัย และไม่ยอมรับประวัติศาสตร์ไทย ทำให้ค้นพบจดหมายเหตุปูมโหรเก่าแก่เหมือนดังว่าถูกผีชักรวมพลังกันแก้ไข โดยมีองค์จตุคามรามเทพ เทวดารักษาบ้านเมือง อภิบาลองค์ พระบรมธาตุ มาหนุนช่วยผลักดันฝ่าฟันอุปสรรคสิ่งเลวร้ายทั้งปวง จนกระทั่งสามารถสถาปนาหลักเมืองศรีวิชัย 12 นักกษัตร สำเร็จล่วงไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ
สัญลักษณ์ 12 นักษัตร ตราประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช
พลตำรวจโทสรรเพชญ ธรรมาธิกุล ผู้นำในการสร้างหลักเมืองนครศรีธรรมราช กล่าวถึงรูปดวงชะตาของนครศรีธรรมราชว่า รูปดวงชะตานี้ ร้อยตำรวจเอกเปี่ยม บุญยโชติ อดีตผู้แทนราษฎรจังหวัดนครศรีธรรมราชคัดลอกมาจากสมุดข่อย หอสมุดแห่งชาติ นำมาลงไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์โหราศาสตร์ที่ท่านแต่งขึ้นจากการตรวจสอบพบว่า ตรงกับสมัยพ่อขุนรามคำแหง เป็นกษัตริย์เรืองอำนาจอยู่ในกรุงสุโขทัยแต่ในขณะเดียวกัน ตำนานเรื่อง พระเจ้าสุวรรณราชา แห่งกรุงอโยธยา อ้างว่าพระองค์มีอำนาจอยู่ในอาณาจักรศรีอโยธยาทรงโปรดแต่งตั้ง พระศรีมหาราชา กับ นายศรีทูน ลงมาฟื้นฟูบูรณาการ กรุงศรีธรรมโศก ซึ่งล่มจมไปเพราะ เกิดโรคระบาดร้ายแรงที่เรียกว่า ไข้ยมบน สมัยต้นพุทธศตวรรษที่ 18 จึงยังเป็นปัญหาขัดแย้งในประวัติศาสตร์ ที่จะต้องค้นคว้ากันต่อไป
แต่รูปดวงชะตานี้เป็นหลักฐานสำคัญประการหนึ่งที่บอกให้ทราบว่า ได้มีการสร้างหลักเมืองนครศรีธรรมราชขึ้นในเวลาดังกล่าวอย่างแน่นอน ดวงชะตานี้จะดีร้ายอย่างไรไม่ขอวิจารณ์ เพราะนักโหราศาสตร์ย่อมรู้ว่าเป็นอย่างไร แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าจะมีรูปดังดวงชะตานี้
ผู้เขียนแอบศึกษาเงียบ ๆ มาช้านานอยากรู้เบื้องหน้าเบื้องหลังว่า มีความเป็นมาอย่างไร ไม่เคยแพร่งพรายให้ใครรู้ในเรื่องนี้ ที่แปลกประหลาดใจ ก็คือ จตุคามรามเทพ รู้ได้อย่างไรว่าผู้เขียนมีรูปดวงชะตานี้ และทราบดีว่าควรทำอย่างไร อันเป็นเหตุสำคัญ ประการหนึ่งที่ทำให้ผู้เขียนต้องเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการสร้างหลักเมือง และมีส่วนในการสร้างพระผงสุริยันจันทรา ตลอดจนวัตถุมงคลอย่างอื่นอีกมากมาย และรวบรวมหลักฐานเรื่องอาณาจักรศรีวิชัย พิมพ์เป็นหนังสือเผยแพร่ให้ผู้คนรับรู้ข้อเท็จจริงในอดีต
จากเว็บไซต์ "www.rachandam.com" งานเขียนโดย....คุณสุวัฒน์ เหมอังกูร
| 
