|
แง่คิดจากหญิงงาม หญิงอัปลักษณ์ 
ภาพเขียนของจางต้าเฉียน (ค.ศ.1899-1983) จิตรกรจีนที่มีชื่อเสียงแห่งศตวรรษที่ 20
หยังจู*กำลังเดินทางสู่แคว้นซ่ง เขาได้แวะพักแรมที่โรงแรมแห่งหนึ่งในค่ำคืนหนึ่ง เจ้าของโรงแรมมีภรรยา 2 คน นางหนึ่งเป็นสาวงาม อีกนางหนึ่งเป็นหญิงอัปลักษณ์ แต่หญิงขี้เหร่กลับได้รับการปฏิบัติดั่งนายหญิงผู้สูงศักดิ์
ขณะที่หญิงงามได้รับการปฏิบัติดั่งทาส เมื่อหยังจูถามถึงเหตุผล เด็กรับใช้ในโรงแรมก็บอกว่า “หญิงงามนั้น ตระหนักมากเกินไปว่าตัวเองนั้น เลอโฉม จนกระทั่งพวกเราไม่คิดว่าเธอสวยปานนั้น ส่วนหญิงรูปอัปลักษณ์นั้น ก็ตระหนักมากเกินไปว่า ตนเองนั้น รูปชั่วอัปลักษณ์เหลือเกิน จนพวกเราไม่คิดว่าเธออัปลักษณ์”
หยังจูจึงกล่าวกับบรรดาศิษย์ว่า “จำไว้ให้ดี ศิษย์ของข้าฯ! หากบรรลุถึงคุณธรรมความดีงามแล้ว อย่าโอ้อวดลำพองในความดี พวกเจ้าก็จะได้รับความรักจากทุกคนที่ประสบพบพาน”
แปลเก็บความจาก The Complete Works of Chuang Tzu translated by Burton Watson บทที่ 20
***************
*หยังจู （扬朱）ปราชญ์โบราณจีนมีชีวิตราวต้นยุคสมัยสงคราม หรือจ้านกั๋ว(475-221 B.C) ยึดถือปรัชญาแนวคิดแบบสุขนิยม (hedonism)
ที่มา จากหนังสือพิมพ์ "ผู้จัดการออนไลน์"
| 
