|
หลักปฏิบัติของชาวพุทธ
พระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)
ในเมื่อพระองค์รู้แจ้งเห็นชัดอย่างนั้น ทำอย่างไรหนอ มวลมนุษย์มันจึงจะไม่ทำบาป จะต้องอาศัยอะไรเป็นหลักในการ ปฏิบัติ
ศีล ๕ เป็นสิ่งที่มีอยู่ประจำโลกมาแล้ว แต่ศีล ๕ ก่อนพุทธ-กาลนี่ เขารักษากันอย่างนี้ เช่นอย่างไม่ฆ่าสัตว์ สัตว์ทางทิศตะวัน ออกฉันจะไม่ฆ่า แต่ทางตะวันตกฉันฆ่าได้ ทีนี้บางคนก็รักษาข้อ ปาณา บางคนก็ข้ออทินนาทาน บางคนก็กาเมสุมิจฉาจาร บาง คนมุสา บางคนสุรา คือมันไม่สมบูรณ์แบบครบทั้ง ๕ ข้อ
ในเมื่อพระองค์มาตรัสรู้แล้ว มาพิจารณารู้ว่า หลักเกณฑ์ ที่จะทำให้คนทั้งหลายละบาปนี่ คือ ศีล ๕ ข้อ พระองค์จึงเอามา รวมกันเป็นหมวดเป็นหมู่ แล้วก็นำมาประกาศให้เรายึดเป็นหลัก ปฏิบัติ
สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง การไม่ทำบาปทั้งปวง คือ การ รักษาศีล ๕
กุสะลัสสูปสัมปะทา ก็คือ การบำเพ็ญสมาธิภาวนา ให้ทาน รักษาศีล ในเมื่อมีศีล ๕ แล้ว ก็คือ กุสะลัสสูปะสัมปะทา ยังกุศล ให้ถึงพร้อม
ทีนี้มาบำเพ็ญสมาธิให้จิตมีพลัง มีสติสัมปชัญญะ มีความ รอบรู้ รู้จริงตามกฎของธรรมชาติ แล้วก็ทำจิตให้บริสุทธิ์สะอาดได้
ที่เรายังฝ่าฝืนกฎของกรรมอยู่ ก็เพราะว่าเรายังไม่รู้จริง ถ้า เรารู้จริงแล้วนี่ เราจะกลัวไปหมด.
|
