|
ความเป็นอมตะอยู่ที่ความดี ไม่ใช่เครื่องรางของขลัง
พระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)
คนหนึ่งจะสอนคนให้ดำเนินวิถีชีวิตไปตามแนวแห่งศีลธรรม ที่ถูกต้อง อีกคนหนึ่งก็มาชักใบเรือให้มันเขวไป มันก็เข้าที่ไม่ได้ สักที
ปัญหาใหญ่ของพระพุทธศาสนามันอยู่ที่ตรงนี้
คนหนึ่งปฏิบัติศาสนาเพื่อความพ้นทุกข์อย่างแท้จริง อีก คนหนึ่งปฏิบัติศาสนาเพื่ออาชีพ
พวกปฏิบัติศาสนาเพื่ออาชีพนี่สิ มันร้าย! มันทำให้ธรรม วินัยของพระพุทธเจ้าเป็นพระธรรมปฏิรูป เป็นสัทธรรมปฏิรูป ให้ มันเขวไป สอนให้คนไปนับถือผี นับถือเทวดาอารักษ์อะไรต่างๆ นับถือเครื่องรางของขลัง
เครื่องรางของขลังนี่ หลวงพ่อเรียนทดสอบมา มันก็เป็น จริงตามขั้นตอน หลวงพ่อไม่ปฏิเสธ ที่พูดอย่างนี้ ไม่ใช่ว่าจะไป ประณามว่าสิ่งเหล่านั้นมันเป็นเรื่องเหลวไหล มนต์หนังเหนียวก็ เคยไปเรียนมาแล้ว ฟันแทงไม่เข้าก็ทดลองมาแล้ว ยังไม่ได้ทดลอง แต่ว่าปืนยิงเท่านั้นเอง กลัวไส้ทะลัก แล้วมันก็มีความจริงตามขั้น ตอนของมัน
ศาสตร์ทุกศาสตร์มันมีหลักความจริงของมัน แต่ว่าความ จริงของแต่ละศาสตร์นี่มันสู้คุณธรรมไม่ได้ มันไม่ใช่เรื่องอมตะ ที่ว่ามันไม่ใช่เรื่องอมตะ ความจริงของไสยศาสตร์ บางทีมันทำให้ คนเป็นคนดี บางทีก็ทำให้คนเป็นคนชั่ว
มีเครื่องรางของขลังไว้ป้องกันตัว ถ้าเป็นตำรวจทหารไป ป้องกันประเทศชาติบ้านเมือง บำบัดทุกข์บำรุงสุขแก่ประชาราษฎร์ มันก็ดีไป แต่บางคนมีของดีแล้วไปเที่ยวเบียดเบียนชาวบ้าน ไปจี้ ไปปล้นอะไรทำนองนี้ มันก็เป็นดาบสองคม
เพราะฉะนั้น ความดีที่เป็นอมตะ คือการสร้างความดีให้ตัวเองมีศีลมีธรรม มีคุณธรรมเป็นเครื่องอบอุ่นใจ ไม่ฆ่าไม่แกง ไม่ข่มเหงรังแกใคร อยู่ในศีลในธรรม หาผลประโยชน์ในขอบเขต แห่งศีลธรรม ไม่ทำให้คนอื่นต้องเดือดร้อน
อันนี้ มันเป็นความดีอมตะ
|
