|
ทำอย่างไรจึงจะรวย... รวยแล้วอย่าลืมความหลัง
พระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)
หลวงพ่อจะสอนว่า ให้ขยันหาให้มันได้มากๆ แล้วหัดตระหนี่มากๆ คนไม่ตระหนี่ไม่มีทางได้เป็นเศรษฐี หลวงพ่อคบกับคนตั้งแต่ชั้นขอทานจนกระทั่งพระเจ้าแผ่นดิน
คนในระดับยากจน... เอาละ ว่ากันง่ายๆ หลวงพ่อก็อยู่ ในระดับนั้น กำเนิดหลวงพ่อนี่อยู่ในระดับเป็นคนยากจน หลวงพ่อ คือเด็กขอทานกลางบ้าน บอกตรงๆ นี่อย่างไม่อาย ทีนี้นิสัยของ คนที่มีพื้นเพค่อนข้างยากจน มองข้ามหมดทุกสิ่งทุกอย่าง
คนอยู่ในระดับอนุเศรษฐี มหาเศรษฐี แม้แต่เศษกระดาษ เขาก็ไม่ทิ้ง หน้าบ้านนี่ดูแล้วสะอาดสอ้าน หลวงพ่อแอบๆ ไป ดูหลังบ้าน หลังบ้านมีแต่อะไรต่ออะไรเต็มไปหมด ถามว่าเก็บ ไว้ทำไม เขาบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันมีประโยชน์หมด แม้แต่ ไม้คานที่เขาหาบขายของนี่ ก๊วยเตี๋ยวเอ๊ย! ก๊วยเตี๋ยวเอ๊ย! พอ เขารวยเป็นมหาเศรษฐีแล้ว เขาเอาไปปิดทองทำบูชาไว้ นี่พวก เศรษฐี! ของพวกเรานี่ พวกเราธรรมดาๆ อะไรที่มันให้คุณให้ ประโยชน์ เอาไปฟันเป็นฟืนต้มน้ำหมด ของเขาเก็บบูชาไว้เป็นที่ระลึกเพื่อเตือนใจ
นี่ เวลานี้ หิ้งบูชาพระหลวงพ่อนี่มีเด็กขี่ควายอยู่นั่น คู่กัน ใครมาเห็นมาถามว่า ทำไมหลวงพ่อเอาเด็กขี่ควายมาไว้บูชา ก็เลยบอกว่า นี่แหละ! อดีตของฉันเป็นอย่างนี้ ฉันเป็นลูกจ้าง ขี่หลังควาย เลี้ยงควาย อาศัยเลี้ยงชีวิตมาจนกระทั่งฉันใหญ่โตมา ฉันกระโดดลงจากหลังควายมาแล้ว ฉันมานั่งรถเบนซ์ ฉันกลัวว่าฉันจะลืมความหลัง ฉันก็เอาควายมาไว้ดูเล่นเพื่อเตือนสติ
คนเรานี่มันล่มจมเพราะได้ดีแล้วมันลืมหลัง จะบอกให้เจ้านายใหญ่โตมาถามหลวงพ่อ เขาถามว่าทำไมคนอีสานจึงยากจนนักหนา หลวงพ่อก็นึกได้ว่า เออ! คนอีสานนี่เมื่อมันได้ดี แล้วมันลืมความหลัง ได้ดีแล้วลืมความหลัง เพราะฉะนั้น มันถึงได้ยากจน ขนาดมีรถคันน้อยๆ รถขนส่งคนโดยสารจากอำเภอ ไปบ้านนอก วิ่งกระด๊อกๆๆ พ่อมันเรียกลูกมันว่า "อาเสี่ย" ใคร ไม่เรียกลูกมันว่าอาเสี่ย พ่อมันตั้งให้ลูกมันเป็นอาเสี่ยเอง ลงผลสุดท้ายก็ต้องเจ๊ง
วัวควายนี่ใครไปลืมมันไม่ได้หรอก เลี้ยงควายมันครบวงจร ตามความเข้าใจของหลวงพ่อนะ สมัยหลวงพ่อเป็นเด็กชาวนานี่ หลังมันขี่ไปทำนา แรงมันได้ไถนา ขี้มันออกมาเป็นปุ๋ยใส่ข้าว ใส่น้ำ เวลามันตาย เนื้อหนังมันได้ขาย ได้แจกกันกิน ไม่มีอะไรทิ้งเลย
|
