|
กิจวัตรของชาวบ้าน
กิจวัตรของชาวบ้านนี่ :
๑. มาตาปิตุอุปัฏฐานัง อุปัฏฐากเลี้ยงดูบิดามารดา
๒. กุเลเชฏฐา ปัจจายินัง เคารพนบนอบต่อผู้หลักผู้ใหญ่ ในวงศ์ตระกูล
การเลี้ยงดูบิดามารดา เป็นมงคลอันสูงสุด
เคารพนบนอบต่อผู้หลักผู้ใหญ่ในวงศ์ตระกูล ได้ในมงคลข้อที่ว่า ปูชา จะ ปูชะนียานัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง บูชาบุคคล ผู้ควรบูชาเป็นหลักใจ
ลูกในวงศ์ตระกูล ถ้ากอดแข้งกอดขาพ่อแม่ไม่ยอมปล่อย พ่อแม่บอกว่า "อย่านะลูก" หยุดทันที เขาจะมีความเจริญรุ่งเรืองตลอดไป ถ้าพ่อแม่บอกว่า "อย่านะลูก" ไม่พอใจ ลงส้นตูมๆๆ เดินหนีต่อหน้า นั่นแหละความหายนะกำลังจะก้าวเข้ามาสู่เขาแล้ว
การเลี้ยงดูพ่อแม่เป็นหน้าที่ของบุตรธิดา เราตัวเล็กๆ ค่าเล่าเรียนก็ยังต้องขอพ่อขอแม่ ค่าขนมไปโรงเรียนขอพ่อขอแม่ เราจะเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่เราได้อย่างไร ได้สิ! เลี้ยงน้ำใจ พ่อแม่บอกว่า "อย่านะลูก" หยุดทันที อย่าฝ่าฝืน นี่! วิเศษที่สุด
เราจะสามารถหาเงินหาทองแก้วแหวนจินดามากองท่วม หลังคาบ้านมอบให้ท่าน แต่ไม่รู้จักเอาอกเอาใจท่าน มันไม่มีความหมายสำหรับพ่อแม่
ลูกทุกคนจะต้องนึกเสมอว่า เวลานี้พ่อแม่ดิ้นรนกระเสือก กระสนเพื่อใคร ก็ต้องนึกว่า "เพื่อเรา" ท่านทำงานหลังสู้ฟ้าหน้า สู้ดิน ทำงานหามรุ่งหามค่ำตามหน้าที่ของตน ก็เพื่อลูกเท่านั้น
พ่อแม่นี่เป็นพระพรหมของลูก เพราะท่านมีพรหมวิหาร ๔
เมตตา ท่านรัก
กรุณา ขวนขวายช่วยเหลือเพื่อจะให้พ้นจากทุกข์
มุทิตา พลอยยินดี เมื่อลูกได้รับความสุขสบาย พ่อแม่ ไม่มีความอิจฉาริษยาลูกของตัวเอง มีแต่ปรารถนาดี
อุเบกขา สบายใจในเมื่อลูกมีความสุขสบาย
นี่คือความปรารถนาของพ่อแม่ ดังนั้น พ่อแม่จึงเป็นพระพรหมของเรา เพราะอาศัยที่ท่านมีใจบริสุทธิ์ต่อเรานั่นแหละ ท่าน จึงเป็นพระอรหันต์ของเรา
เมื่อพ่อแม่แก่ชราลง หรือไม่แก่ไม่ชราก็ดี หน้าที่การเลี้ยงดู หรือการอุปถัมภ์ปฐาก เมื่อเราต้องอาศัยบุญบารมีของท่านอยู่ รับใช้รับสอยปฏิบัติให้ถูกอกถูกใจ สิ่งใดที่พ่อแม่ปรารถนาให้เรา ทำเพื่อความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต ทำให้ท่านได้อกได้ใจ อันนี้เป็นวิเศษที่สุด
ลูกคนใดสละทรัพย์สมบัติ สละตำแหน่งหน้าที่การงานเพื่อ หนีเอาตัวรอดแต่ตัวคนเดียว แต่หันหลังให้พ่อให้แม่ แม้แต่เทวดา ก็ยังไม่ยอมคบค้าสมาคมกับบุคคลผู้นั้น สิ่งใดที่พ่อแม่ปรารถนา แม้ว่าเราจะไปตายในสนามรบ เราก็ยอม พ่อแม่ของเราก็คือ บรรพบุรุษที่ท่านสร้างบ้านสร้างเมืองให้เราอาศัยอยู่ ในเมื่อเกิด เหตุจำเป็นมา จะต้องป้องกันประเทศชาติบ้านเมือง ท่านบอกว่า "เอ้า! ต้องไปรบป้องกันบ้านเมือง" เราก็ต้องไป ถึงจะไปตายในสนามรบ แต่เราก็ได้สนองความต้องการของท่านอย่างเต็มที่แล้ว เพื่อรักษามรดกของท่านที่ท่านตกทอดมาไว้ให้เรา
|
