|
การเห็นธรรม
จิตก็คือธรรม ธรรมก็คือจิต ธรรมก็คือกาย กายก็คือธรรม
การเห็นธรรมเห็นตลอดเวลา แต่เห็นธรรมที่มีอาการต่างๆ ที่เราอาจจะเห็นเป็นอาการอย่างนั้นอย่างนี้ มันก็เห็นเพียงครั้งเดียวเท่านั้น พอเห็นแล้วมันก็ได้สติ ได้สติแล้วก็มาเห็นธรรมอีก เห็นอยู่ที่มือ ที่เท้า ที่หัว ที่ตา ที่หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อันนี้ก็คือธรรม
บางคนได้อุคคหนิมิต ได้นิมิตติดตา มันก็ติดตาไปเรื่อยๆ มอง ดูตัวเองก็กระดูก มองคนอื่นก็กระดูก เสร็จแล้วนานๆ เข้า มันก็ หายไป ก็ยังเหลือแต่ความทรงจำ นี่ก็เห็นธรรม
สมมติว่าเราเคยดื้อกับพ่อกับแม่ จิตมันได้ความรู้ขึ้นมาว่า สิ่งนี้เราเคยทำผิดต่อพ่อต่อแม่มาแล้ว มันไม่ดี เราไม่ควรทำซ้ำอีก อันนี้ก็รู้ธรรมเห็นธรรม
คือมันรู้ว่าการทำกับพ่อกับแม่อย่างนี้ไม่ดี แล้วจิตมันก็เห็นด้วยกับความรู้นั้นว่ามันไม่ดี แล้วก็ไม่ทำอีก อันนี้ก็คือได้ดวงตาเห็นธรรม
|
