ปฏิบัติสมาธิได้ประโยชน์ทั้งกายและใจ
ค่อยปฏิบัติ ค่อยพากเพียรไป สติตัวเดียวเท่านั้น ถ้าจะกำหนดลมหายใจ ก็ดูลมหายใจเฉย อย่าไปนึกว่า ลมหายใจสั้น-ยาว หยาบ-ละเอียด จิตเขาเป็นผู้รู้ อะไรเป็นอะไรเขารู้ของเขาเอง ปฏิบัติ ด้วยการฝึกสติอย่างที่ว่านี่ ฝึกไปๆๆๆ ในที่สุดเราจะเกิดสงสัยตัวเอง
พอนอน ตั้งแต่หัวค่ำจนสว่าง ทำไมหนอนอนไม่หลับ พอหลับแล้ว จิตเข้าสมาธิ มันก็สว่างแจ่มตลอดคืน เรารู้สึกว่าเรานอนไม่หลับ แต่แท้ที่จริง จิตเข้าสมาธิ ทั้งๆ ที่ก็รู้สึกว่านอนไม่หลับ แต่เวลาตื่นขึ้น ไม่มีอ่อนเพลีย จิตอยู่ในสมาธินี่ เลือดลมในกายมันหมุนเวียนได้คล่องตัว ทำให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง เพียงแต่ทำจิตให้ว่างด้วยความตั้งใจเพียงนิดเดียว
มันจะมีสารตัวหนึ่งจากต่อมใต้ สมองกระจายออกมาทำงาน ทำให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง
เพราะฉะนั้น การปฏิบัติสมาธิได้ประโยชน์ทั้งทางกายและทางจิต
อีกอย่างหนึ่ง คนเรานี่ มีกายกับใจ กายใจของเรามีฤทธิ์ มี อิทธิพลอยู่ในตัวของมัน แต่มันฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก เรามาปฏิบัติ สมาธิ เป็นการกระตุ้นเตือน ปลุกจิตใต้สำนึกให้ตื่นขึ้นมา เมื่อจิตเข้า สมาธิแล้ว จิตนิ่ง ก็สว่าง รู้ ตื่น เบิกบาน
นั่นแหละ จิตใต้สำนึกมันตื่นขึ้นมาแล้ว แล้วเราฝึกจนคล่องชำนิชำนาญ เราจะน้อมไปใช้ ประโยชน์อย่างไรก็ได้
|