บูชาบุคคลผู้ควรบูชา
เมื่อเราเลิกคบคนพาล คบแต่บัณฑิต เรามาสร้างหลักใจ ปูชา จ ปูชนียานํ การบูชาบุคคลผู้ควรบูชา
คนที่ควรบูชาอันดับแรก คือ บิดามารดา เมื่อเรามีความ เคารพบูชาบิดามารดาของเรา มันเป็นหลักใจ คล้ายๆ กับว่าเรา อยู่ไม่ห่างจากพ่อแม่ ไม่ห่างจากบิดามารดา บิดามารดาย่อมคอย คุ้มครองป้องกันบุตรธิดาของตนไม่ให้เกิดความเสียหายหรือประพฤติ ไม่ดีไม่งาม เมื่อเราอยู่ใกล้ท่าน เราก็ได้ที่พึ่ง ได้หลักใจ
เช่นเดียว กันกับลูกช้างน้อยอยู่ในป่า ลูกช้างน้อย ตัวมันไม่ห่างพ่อห่างแม่มัน มันก็ไม่มีทางที่จะเกิดอันตรายได้ ถ้ามันเผลอห่างพ่อห่างแม่มันไป พอมันรู้ว่าจะเกิดอันตราย มันร้องขึ้น พ่อแม่มันรีบวิ่งไปช่วย ลูกคน เรานี่ก็เหมือนกัน บิดามารดานอกจากจะปกป้องคุ้มครองบุตรไม่ให้ เกิดอันตรายหรือไม่ให้ตกไปในทางที่ไม่ดีไม่งามแล้ว ท่านยังช่วย เลี้ยงดูให้วิชาความรู้ ให้ทรัพย์สมบัติ
เพราะอาศัยท่านมีคุณงามความดีกับบุตรธิดาอย่างที่กล่าวมานี้ การประทุษร้ายต่อบิดามารดา อย่างน้อยแม้แต่เพียงทำให้ท่านเจ็บช้ำ น้ำใจ ก็ถือว่าเป็นบาป เป็นอนันตริยกรรม การฆ่าพ่อฆ่าแม่เป็น อนันตริยกรรม จะฆ่าด้วยศัสตราอาวุธ ฆ่าด้วยมือเปล่าๆ ฆ่าด้วย การทรมานจิตใจให้ท่านได้รับความทุกข์เศร้าทุกข์โศก
เสียอกเสียใจ เพราะความประพฤติของเรา บางทีอาจจะตรอมใจตาย ก็ถือว่าเป็น การฆ่า อันนี้เป็นสิ่งที่ควรระมัดระวัง
การที่เราจะเอาดีกับบิดามารดา :
มาตาปิตุอุปฏฺานํ อุปัฏฐากเลี้ยงดูบิดามารดา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ เป็นมงคลอันสูงสุด
มาตา เปติ พลํ ชนฺ การเลี้ยงดูบิดามารดาก็ดี
กุเล เชฏฺา ปจฺจายินํ การเคารพนบนอบต่อผู้หลักผู้ใหญ่ใน วงศ์ตระกูลก็ดี
อันนี้เป็นคุณธรรมที่ทำคนให้เป็นยอดคน เป็นคุณธรรมที่ ทำคนให้เป็นพระอินทร์ “อินทร์ “ แปลว่า จอมหรือยอด เมื่อผู้มา ประพฤติดังที่กล่าวมา ได้ชื่อว่า เป็นยอดคน เป็นจอมคน เป็นพระอินทร์ ทั้งๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ ถ้าหากว่าดำรงยึดมั่นอยู่ในข้อปฏิบัติอันนี้ ชั่วชีวิต ในเมื่อสิ้นชีวิตแล้ว ก็ไปเกิดเป็นพระอินทร์บนสรวงสวรรค์ อันนี้คืออานิสงส์
การเลี้ยงดูบิดามารดาก็ดี การเคารพต่อผู้หลักผู้ใหญ่ในวงศ์ สกุลก็ดี เป็นการเชิดชูวงศ์สกุล เป็นการรักษาวงศ์สกุลไว้มิให้เสื่อม เพราะเมื่อเรามีความเคารพบูชาบิดามารดาปู่ย่าตายายของเรา เราก็ พร้อมที่จะเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อบิดามารดาปู่ย่าตายายของเรา เช่น ท่านเป็นห่วงวงศ์สกุล กลัวว่าวงศ์สกุลจะเสื่อม เราก็ประพฤติ ตนให้เป็นผู้สมควรแก่การรับทรัพย์มรดก ในเมื่อได้ทรัพย์มรดก จากบิดามารดา เรารักษาเอาไว้ให้คงที่หรือสร้างเสริมให้เจริญยิ่งขึ้น
วงศ์สกุลของเราก็มีความเจริญรุ่งเรือง ไม่เคยมีลูกต่างสกุลไปทำลาย วงศ์สกุลของคนอื่นให้เสื่อม มีแต่ลูกหลานในวงศ์สกุลของเรานั่น แหละ จะเป็นผู้ทำลายวงศ์สกุลของเรา
|