หน้าแรก
พระพุทธเจ้า
เสียงธรรมบรรยาย
(เว็บบอร์ด) forum
สารบัญเว็บไทย
คำสอนหลวงพ่อพุธ
รวมรูปภาพ
Guestbook
อ่านมิลินทปัญหา คลิกที่นี่
อ่านจตุคามรามเทพ  คลิกที่นี่
อ่านฐานิโยธรรม  คลิกที่นี่
อ่านฮาธรรมะ พระพยอม  คลิกที่นี่
ขอต้อนรับสู่ โรงแรมเดอะริช
การแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 24 ที่จังหวัดนครราชสีมา
เชิญชม การ์ตูนแอนนิเมชั่น  เสี้ยวลิ้มยี่  (The Legend of Shaolin Kung Fu)
เชิญชม VDO น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ
เชิญชม ประวัติศาสตร์การเมือง ตอน ปิดตำนานทักษิณ
เจ้าแม่กวนอิม
ชมตัวอย่างภาพยนตร์,หนัง
ฐานิยปูชา ๒๕๕๑

วิปัสสนาอาศัยวิปัสสนึก

(มีผู้กราบเรียนถามหลวงพ่อเกี่ยวกับแนวทางในการพิจารณาธรรม)

...ก็กำหนดรู้ไปเรื่อยๆ พิจารณาไปเรื่อยๆ ถ้าเวลาเราอยู่ในสมาธิ จิตสงบแล้ว เราไม่ต้องไปพิจารณา กำหนดรู้เฉยๆ เราจะพิจารณา ต้องพิจารณาตั้งแต่จิตยังไม่มีสมาธิ ถ้าเกิดมีสมาธิแล้ว อย่าไปแตะต้องเด็ดขาด

ที่เขาสอนกันว่า ทำจิตให้เป็นสมาธิชำนิชำนาญแล้ว ยกจิตขึ้นสู่การพิจารณาวิปัสสนา สอนผิดหมดทั้งเพเลย ในเมื่อจิตสงบแล้ว พอเราน้อมจิตได้ เราไปน้อมจิต ไปพิจารณา สมาธิมันก็ถอน มันก็ได้แค่ความคิด วิปัสสนึกธรรมดา

วิปัสสนาที่เราอาศัยวิปัสสนึกเป็นแนวนำ พอจิตสงบลงเป็นสมาธิแล้ว จิตอาจจะทิ้งอารมณ์เดิมที่เราพิจารณาอยู่ แล้วไปหาอารมณ์ใหม่ขึ้นมา ปรุงแต่งขึ้นมาเอง ซึ่งมันก็เป็นความคิดธรรมดาๆ นี่แหละ แต่ในเมื่อมันสร้างความคิดขึ้นมาเมื่อไร สติมันก็ควบคุมดูแลกำกับไปตลอดเวลา

อันนี้เรียกว่า จิตเดินวิปัสสนา เป็นภาคปฏิบัติ

ทีนี้พอไปๆ แล้ว จิตมันหยุดกึ๊กลง นิ่ง แล้วบางทีมันไหวตัว พึ่บ อ๋อ! สิ่งนี้มันเป็นอย่างนี้ อันนี้มันเกิดปัญญาในสมาธิ ซึ่งมันจะเกิดขึ้นมาเองของมัน



ไปข้างบน