อวดอุตตริมนุสสธรรม
เวลาหลวงพ่อพูดเกี่ยวกับเรื่องสมาธิ เรื่องอะไร จะรู้อะไร เห็นอะไรนี่ หลวงพ่อชอบใช้คำว่า “ฝัน” เพราะว่าฝันนี่ ผู้คนธรรมดาสามัญมันก็ฝันได้ ถ้าไปบอกว่า ฉันรู้เห็นด้วยญาณด้วยฌานอะไรต่างๆ นี่ มันกลายเป็นอวดอุตตริมนุสสธรรม
อุตตริมนุสสธรรม ถ้ามันไม่เป็นจริง ใครพูดอวด มันต้องอาบัติปาราชิก แม้แต่ว่าการอยู่ในเรือนว่าง การอยู่ป่าช้า การอยู่โคนต้นไม้ เราไม่ได้ปฏิบัติเช่นนั้น ไปเที่ยวคุยอวดว่าเราปฏิบัติอย่างนั้น มันก็เป็นการอวดอุตตริมนุสสธรรม
ในบทบอกอนุสาสน์ อุปะสัมปันเนนะ ภิกขุนา อุตตะริมะนุสสะธัมโม นะ อุลละปิตัพโพ อันตะมะโส สุญญาคาเร อะภิระมามีติ การอวดอุตตริมนุสสธรรมคือคุณธรรมที่ไม่มีในตน โดยที่สุดแม้อวดว่า
เราอยู่เรือนว่าง อยู่โคนต้นไม้ อยู่ป่าช้า ซึ่งเราไม่ได้ปฏิบัติอย่างที่ว่านั้น ทีนี้ภิกษุผู้อวดอุตตริมนุสสธรรม อัสสะมะโณ โหติ ไม่เป็นสมณะ แล้วก็เป็นการทำลายตัวเอง.. ปาราชิก ๔ ข้อสุดท้าย อวดอุตตริมนุสสธรรม
อนุสาสน์ ๘ กรณียกิจ ๔ อกรณียกิจ ๔ กรณียกิจ ๔ เป็นกิจที่ควรทำ เที่ยวบิณฑบาต นุ่งห่มผ้าบังสุกุล อยู่โคนไม้เป็นวัตร ฉันยาดองด้วยน้ำมูตรเน่า ทีนี้อกรณียกิจ คือกิจที่ไม่ควรทำ เสพเมถุน ลักของเขา ฆ่ามนุษย์ให้ตาย อวดอุตตริมนุสสธรรมที่ไม่มีในตน
พระภิกษุไปอวดอุตตริมนุสสธรรม แม้เป็นจริง บอกอุตตริมนุสสธรรมแก่คฤหัสถ์ เป็นอาบัติปาจิตตีย์
|