ถ้าทำแบบนั้นเดี๋ยวจะเป็นแบบอะไร เจ้าพ่อยางโชน เจ้าพ่อยางโชนมาทำพิธีอยู่นี่ พอทำพิธีปราบมารขึ้นมา ซัดมีดอยู่ใบหูรูปหลวงพ่อสิงห์ ทีนี้พอทำลงไปแล้ว เจ้าพ่อยางโชนมาประทับคนที่เป็นร่างทรง นอนลงไป นอนหลับไม่ตื่น ผู้กำกับการแสดงว่า เออ เดี๋ยวท่านก็ฟื้น เดี๋ยวท่านก็ฟื้น วันหนึ่งก็ไม่ฟื้น สองวันก็ไม่ฟื้น ทีนี้ชาวบ้านเขาสงสัย ก็เลยไปเชิญหมอมาดู พอหมอมาดู เอ้ามันเหม็นแล้ว มันตายแล้ว มันจะฟื้นได้ยังไง ลงผลสุดท้ายเอาไปเผาวัดสะแก นั่น เพราะฉะนั้น ถ้าเราภาวนาแล้ว จิตของเรานี่มันคล้ายๆ กับว่ามีอำนาจอะไรมาบีบบังคับ

ถ้าภาวนาที่ถูกต้อง จิตเป็นไปโดยถูกต้องนี่ กายเบา จิตเบา กายสงบ จิตสงบ ออกจากที่นั่งสมาธิมาแล้วก็ยังเบาสบายอยู่นี่ ทีนี้ถ้าหากว่าเราภาวนาแล้วจิตสว่าง เอ้า พอมองเห็นภาพนิมิตต่างๆ อย่างสมมติว่าเราภาวนาอยากเห็นพระพุทธเจ้า เอ้า ให้น้อมนึกพุทโธๆๆๆ นึกว่าพระพุทธเจ้าจะเสด็จมาหาเรา เพราะความอยากรู้อยากเห็น พอจิตสงบมันก็เกิดเป็นมโนภาพขึ้นมา ทีนี้พอเกิดมโนภาพขึ้นมา ถ้าผู้นำบอกว่าเห็นหรือยังๆ เห็นแล้วๆ เอ้า อาราธนาพระพุทธเจ้าเข้ามาสู่จิตสู่ใจของเรา พอน้อมจิตเอาเท่านั้นแหละ สมาธิที่กำลังมีอยู่ มีความสงบ มีความสว่าง มีปีติ มีความสุขนี่ พอภาพนิมิตเข้ามาหาตัวปั๊บ มันก็เกิดหนักหน่วงไปทั่วร่างกาย หัวใจเหมือนกับถูกบีบ เป็นการทรง เพราะฉะนั้นอย่าไปเข้าใจผิด บางทีพวกกรุงเทพฯ เขาภาวนา เขาว่า พอภาวนาลงไป โอ๊ย วิญญาณนี่ทำไมมันหลายแท้ มันรบกวนอยู่บ่อยๆ วิญญาณนั่นแหละคือผีหลอก จิตของตัวเองแสดงมโนภาพขึ้นมาเป็นผีหลอกตัวเอง ถ้าใครภาวนาจิตยังไม่มองเห็นความตายของตัวเอง ร่างกายของตัวเองไม่เน่าให้ตัวเองดู ไม่เห็นความตายของตัวเอง ยังไม่หายสงสัย